Wat ik Denk Spreek ik, wat ik Spreek Doe ik. En dat bepaalt mijn toekomst!
Als christenen zijn we ons vaak niet zo bewust van ons spreken. Ik dus ook niet! Waar we ons al helemaal niet zo bewust van zijn is het feit dat onze daden harder spreken dan onze woorden. En door de waan van alle dag zijn we als christen ons niet bewust, dat we een wandelend reclamebord zijn voor God, Jezus en hoe Hij is.
In Jezus' tijd wisten de Romeinen hoe het leven eruit diende te zien. In Rome moest je de keizer aanbidden en als je dat gedaan had dan kon je makkelijker zaken doen. In Israël wisten de Farizeeërs en Schriftgeleerden hoe je behoorde te leven volgens hun uitleg van de Thora. In Nederland zijn het de reclame- en de opiniemakers, de kranten, televisie en alle andere media naast de verschillende religies en sub-culturen die ons vertellen hoe we moeten leven.
Zijn we ons nog bewust van al die invloeden? Ik vaak niet.
Een van de problemen van vandaag de dag is de polarisatie tussen de verschillende groepen en meningen. Terwijl anderzijds de scheidingsmuren tussen kerken en religies schijnen te verdwijnen. De mening dat niemand De Waarheid heeft is gemeen goed geworden. Ieder mag zijn eigen waarheid hebben. We respecteren elkaar... of is het tolereren elkaar. Anderzijds zien we door de polarisatie dat we meer te maken krijgen met extreme groepen, zoals ondermeer religieus, nationalistisch, etnocentrisch, klassen en kapitaal.
Is dat positief te noemen? Ik ben van mening dat de liefde vaak ver te zoeken is. Het basis principe: Heb je naaste lief is veelal ver te zoeken.
Waar horen wij het geluid en zien wij de daden van mensen die Jezus niet alleen navolgen, maar ook geloven dat Hij ons door zijn sterven en opstanding het volle leven in vrijheid heeft gegeven?
Een leven dat voortkomt uit de wetenschap dat Hij voor al onze schuld en onze schaamte, al onze misdragingen boete heeft gedaan. En dat Hij ons een 'Nieuwe Wet' heeft gegeven: 'Heb God lief dat is Heb Uw Naaste Lief!' En wel met een liefde die onbaatzuchtig, verdraagzaam, geduldig, vergevend, vriendelijk, niet afgunstig, niet trots, niet snel geagiteerd en die fouten van een ander niet onthoud. Een liefde die de waarheid en het goede zoekt, beschermend en vertrouwend, gelovend en vasthoudend is. Een liefde die gelooft en en hoop geeft voor de toekomst.
En Jezus dan?
In Jezus' dagen was Hij die man die die liefde allemaal leefde. Hij verwacht, hoopt dat ook van ons, van jou en mij. ( 1 Thessalonisenzen 5: 18) Hij maakte zich niet druk om de regels van mensen. Hij maakte zich druk om de mensen. Hij was geen rebel die tegen een territoriaal koninkrijk of staat was. Hij rebelleerde tegen het wereldse denken en Hij toonde, leerde en leefde het Koninkrijk van Liefde. Een Koninkrijk waarbij de ander eerst komt en dan het ik. Het welzijn, het recht, de liefde, de vergeving, de verdraagzaamheid, het respecteren van de ander, zoals wij graag zouden zien dan anderen dat naar ons toe zouden doen.
Als ik alleen van mijzelf houd en iedereen zou dat doen dan ... denken we werelds en worden we eenzaam. Als ieder van zijn naaste zou houden dan houden alle mensen van jou en mij. Dat is beter dan eenzaamheid.
Om een idee te krijgen? Google maar eens afbeeldingen met gebruiksrechten-filter op <hergebruik, inclusief toepassinge> op 'naastenliefde' en dan eens op eenzaamheid. Zie het verschil. Het is gewoon feedback... onze realiteit.
Tot de volgende keer!
