Leven in het NU of ...

Je leeft NU! Toch?
Vergeten wat achter ons ligt...? Focus op de toekomst...?

De wereld van vandaag wil ons meer en meer laten leven in het nu. Reclames, Werkwisselingen, Uitverkoop, Burger King, Feel Good, Succes, Geluk, alles willen we en wel NU. De instant maatschappij met een instant consument, is het die nu regeert. "I Want it and I want it NOW."


Vergeten wat achter ons ligt en focussen op de toekomst?
Dat zou betekenen dat we dezelfde fouten blijven maken en denken dat we een betere toekomst zullen krijgen. Ik denk dat als we blijven doen wat we altijd deden, dat we krijgen wat we nu hebben. En we willen onszelf ontwikkelen?
En hoe zou dat verder ontwikkelen er uit zien?

Focus op het Nu?

Het probleem bij de focus op het NU is dat we in onze ego-gecentraliseerde maatschappij niet meer weten wat het is om afhankelijk te zijn. Afhankelijkheid is bijna een vies woord.

Toen we nog kinderen waren was het gewoon dat we afhankelijk waren van onze ouders. Toen werden we pubers en wilden onafhankelijk zijn. Een goede zaak voor pubers. Echter als we daar in blijven hangen zoals ook veel volwassenen doen, dan is er slechts één persoon die voor ons zorgt, namelijk jijzelf.

Eerst ik dan de ander, en dat laatste als we onszelf voldoende ingedekt hebben met tig verzekeringen en zekerheden. Daarnaast leggen we verantwoording bij de overheid om te zorgen dat we die zekerheden houden. Denk bijvoorbeeld aan je pensioen. De overheid moet voor ons zorgen want wij staan op onze rechten.

Dit doen we zonder bij dit alles echt objectief om ons heen te kijken. We vinden overal wat van, en bepalen wat er eerlijk is en hoe het hoort te zijn. Jammer dat het zelden is zoals we willen... Frustraties alom.


Leven vanuit het Nu met de kennis van het Verleden gericht op de Toekomst

Onafhankelijk zijn en los komen van onze ouders, en zelf verantwoording nemen is gewenst en goed! Echter er komt een fase na die onafhankelijkheid. Dat is de fase van een wederzijds gekozen afhankelijkheid -in het Engels interdependence- waarin we voor elkaar gaan zorgen. De ander komt voor ons centraler te staan, onze naaste liefhebben, waardoor er veel meer mensen voor onszelf gaan zorgen. Er komt met de verantwoording een balans tussen onafhankelijk en afhankelijk.

Als we zo zouden leven dan hoeven we ons geen zorgen te maken over wat we eten en drinken zullen of hoe we ons zullen kleden. We hoeven ons zelfs geen zorgen te maken over de toekomst want... onze naasten zorgen voor ons. Al zou je huis afbranden -wat opzicht natuurlijk vreselijk is- er is nog een leven na dat afgebrande huis. Onze naasten zorgen voor ons.

Misschien kunnen wij als vooruit strevende Nederlanders eens laten zien wat het is om 'interdependent' te leven? Laten zien hoe een 'Zorgmaatschappij' er ook uit kan zien zonder ingrijpen van de overheid. Begin in je eigen buurt...

Hoe dat in de praktijk werkt?
  1. We zouden ons eens kunnen afvragen hoe we ingedekt zijn door verzekeringen en er een of meerdere opzeggen waardoor we kwetsbaarder, afhankelijker worden.
  2. We zouden eens kunnen omzien naar onze naaste en ons afvragen wat hun noden zijn en het vrijgekomen geld daarvoor besteden.
  3. We zouden ons eens af kunnen vragen wat we aan abonnementen ed. hebben waar we wel zonder kunnen en de vrijgekomen middelen besteden aan onze naaste.
  4. We zouden ons eens kunnen afvragen wat we allemaal hebben en wat we amper of niet gebruiken... en ga zo maar verder. En dat niet omdat het moet maar omdat het kan!

Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Leven in het NU of ...

Niet wat ik denk...

... maar dat kan toch niet?

Van bewust naar onbewust?

Update over vervolg op "Geef Mij je hart"

Leven in en met de waan van elke dag