De zin van grenzen
De Bijbel was in mijn ogen een beperkend boek. Gij zult niet echode het in mijn hoofd. Dat moest wel een een wrede God zijn. En als je dan iets fout deed dan stond daar meteen de doodstraf op. En wat te denken aan al die dieroffers. En eigenlijk was je nooit goed genoeg. Ook die boodschap van de wet bleef hangen. Die boodschap bleef lang hangen.
Zo wil je toch niet leven? Dat is geen leven toch? Ik vond dat allemaal nogal liefdeloos, hard en bedreigend. Zo'n God wil ik niet en dan moet je Hem nog liefhebben ook? Ik zei toen mijn protestantse geloof vaarwel. En ik denk dat velen dat met mij hebben gedaan en zelfs nog steeds doen om precies dezelfde redenen.
Mijn ommekeer kwam niet door veel in de Bijbel te lezen of naar preken te luisteren. Nee, die kwam toen ik jongeren van mijn eigen leeftijd tegen kwam. Jongeren die God blijkbaar op een andere manier kenden. En zij hielden van elkaar... Dat is wat mij trok! Toegepaste liefde en ik ontdekte meer...
Toen ik de Bijbel ging lezen vanuit het oogpunt van liefde, want zeiden ze: 'God is liefde', ging ik meer en meer begrijpen. De regels waren er voor mijn eigen bestwil. Zoiets als de gebruiksaanwijzing voor een ingewikkeld apparaat. Of zoals verkeersregels er voor zorgen dat ik veilig aan het verkeer kan deelnemen.
Wat ik nog meer ontdekte is, dat ik van nature graag blijf doen wat ik altijd doe. Of je zou ook kunnen zeggen dat ik graag mijn eigen verkeersregels maakte en naleefde. Aanpassen vind ik lastig, onzin, ik wist het zelf toch beter!
Omdenken en Transformeren
De geschiedenis leert mij dat deze pandemie in geen verhouding staat tot eerdere pandemieën. Deze is verhoudingsgewijs van geringe omvang.
Het Corona-virus heeft wel veel mensen doen inzien dat er meer mogelijk is dat ze dat ze voor mogelijk hielden. Het heeft ons gedwongen een kant uit te kijken waar we eerst niet wilden kijken. Thuiswerken in mijn beroep? Onmogelijk. Vergaderen via internet... dat kan niet! En zo meteen: vakantie in eigen land dat is niks toch? Of misschien wel.
En hoe zit het met de afname aan CO2, fijnstof, energieverbruik... allemaal afgenomen? Hoe verhouden die zich tot de maatregelen die wij als land nemen? Of is er meer mogelijk en willen we die kant niet uit kijken?
Zou dit ook het geval kunnen zijn met het COVID-19 virus? Dat we een bepaalde kant niet uit willen kijken? Namelijk naar ons zelf als mensheid en de manier waarop wij, jij en ik, leven?
